De GADO, de Groninger Autobusdienst Onderneming, busmaatschappij van 1924 t/m 1999, opgericht door D. van der Ploeg, beginnend met de lijn Groningen - Zuidbroek en daarna gefaseerd uitgebreid door overname van vergunningen of andere ondernemingen. In 1938 volgt verkoop aan de ATO (Algemeene Transport-Onderneming), een spoordochter van de Nederlandse Spoorwegen, die op haar beurt verder gaat met diverse overnames met als doel uitbreiding van het vervoersgebied van de GADO. Vanaf 1947 sluit de GADO diverse overeenkomsten met o.a. de Roland en de EDS. In 1954 worden de aandelen van de Marnedienst overgenomen, in 1958 overname der aandelen van de EDS in de N.V. GDS. In 1970 gaat het lijnennet rondom Appingedam die tot dan toe wordt bediend door de DAM over naar de GADO. In 1975 wordt de N.V. GDS volledig overgenomen.
In de jaren tachtig is er samenwerking met het Groningse GVB en de Friese FRAM, wat o.m. tot uiting komt in wijnrode GADO-bussen en de halfgele-/rode beschildering van de 9497. In het voorjaar van 1995 gaan de GADO en taxibedrijf De Grooth Beheer samen in de Hanze-Groep, daarbij verandert de naam van de busonderneming in "Gado Reisnet". In 1999 is de Hanze-Groep samen met de VEONN uit Drenthe / Friesland overgenomen door het Britse Arriva.


Logo van de GADO gemaakt door autobussenwebsite.nl. Het logo kan afwijkingen vertonen met het origineel.
Zie ook: Met de bus mee, deel 3: Van de Marne naar de Meuse, H. Verhoeff - Uitgeverij De Alk - ISBN 9789060133378
Zie ook: De Gele Rijders, P. van der Meer - Uitgeverij De Alk - ISBN 9060132572
Zie ook: Verdere informatie over dit bedrijf
tekst en fusiediagram: autobussenwebsite.nl

N.V. GDS, voluit Groningsch-Drentsch Snelvervoer NV, vanaf 1939 voortzetting van de NV Tramwegmaatschappij Groningen-Paterswolde-Eelde (GPE) uit 1896 en vanaf dat moment dochteronderneming van de EDS. De N.V. GDS verzorgt autobusdiensten tussen voornamelijk Groningen enerzijds en Eelde, De Punt en Haren anderzijds. Voor de andere vervoerders op die trajecten geldt een verbod tot tussenvervoer ten gunste van de N.V. GDS. In 1958 wordt de N.V. GDS een dochteronderneming van de GADO, waarna het in 1975 volledig door de GADO wordt overgenomen.
Zie ook: Met de bus mee, deel 3: Van de Marne naar de Meuse, H. Verhoeff - Uitgeverij De Alk - ISBN 9789060133378
Zie ook: Verdere informatie over dit bedrijf
tekst: autobussenwebsite.nl

Gele Rijder, bijnaam voor de gele steekbus vanaf 1967. Het kleurenschema geel-grijs-wit wordt in 1967 gekozen om het openbaar vervoer meer eenheid naar buiten toe te geven. Het is min of meer gekoppeld aan de in die tijd nieuw in te voeren NS-huisstijl Spoorslag '70. Niet alleen de standaard streekbussen krijgen deze kleuren, maar ook oudere exemplaren, zoals de Leyland-bolramers. Het kleurenschema van de gele autobussen wordt als volgt:

geel	Sikkens autocryl FLN 1024 VSN
wit	Sikkens autocryl D73
grijs	Sikkens autocryl 50702

Bovenstaande kleuren zijn overgenomen uit het boek De Gele Rijders van uitgeverij De Alk (ISBN 90 6013 257 2).
tekst: autobussenwebsite.nl

Gelede bus, autobus bestaande uit twee gedeeltes, nl. de voorwagen en volgwagen. De balg tussen de twee delen dient als hulpmiddel voor het juist nemen van bochten. Omdat de balg veel op een harmonica lijkt wordt dit type bus ook wel harmonicabus genoemd.
tekst: autobussenwebsite.nl

Gelede tram 11G, serie van 20 tweerichting-driewagentramstellen uit 1989, gefabriceerd door La Brugeoise et Nivelles en bestemd voor het Amsterdamse GVB. Deze serie trams hebben aan beide zijkanten passagiersdeuren en stuurstanden aan beide kopzijden. De middenwagon heeft een verlaagde vloer, vandaar de bijnamen hangbuik, trapwagen of trapkar. De wagens verschijnen in eerste instantie in de huisstijl wit/blauw met rode deuren op de rails; vanaf 2002 wordt overgegaan op het nieuwe kleurenschema blauw/wit.
tekst: autobussenwebsite.nl

Gelede tram 12G, serie van 25 éénrichting-driewagentramstellen uit 1989, gefabriceerd door La Brugeoise et Nivelles en bestemd voor het Amsterdamse GVB. Deze serie trams hebben alleen aan de rechterzijkant passagiersdeuren en een stuurstand aan de voorkant.
tekst: autobussenwebsite.nl

GLT-8, Gelede Tram Lang (GLT-8) is een serie van 147 achtassige driewagen-tramstellen rijdend in Den Haag, in dienst komend in de periode 1981-1991, gebouwd door La Brugeoise et Nivelles (mechanisch gedeelte), ACEC (tractiemotoren) en HOLEC (elektrisch gedeelte). Om aansluiting te vinden bij het CSAII-busmaterieel van Hainje worden de trams uitgevoerd in een tomaatrood/beige livrei. De reeks bestaat uit diverse leveringen met verschillen in interieur e.d. De serie vanaf 1990 hebben geen vouw-, maar zwenk-/zwaaideuren.

Illustratie: HTMfoto.net
tekst: autobussenwebsite.nl

Gooimaterieel, bijnaam voor mat '40. De bijnaam is te danken aan de bedoelde inzet tussen Amersfoort en Amsterdam, hoewel ze daar alleen in 1949 hebben gereden.
tekst: autobussenwebsite.nl

Grasgroen is de volkse benaming voor de kleurstelling van elektrische treinen die zijn gehuisstijld volgens het kleurenschema van 1953. Alle elektrische treinen die zijn gebouwd van voor de periode dat dit kleurenschema is ingevoerd, maar die daarna nog wel in dienst zijn, zijn eerst olijfgroen (de standaardkleur volgens het kleurenschema van 1921), zoals de reeks van mat '46. Het Hondekopmaterieel uit 1954 komt meteen in de grasgroene kleur op de rails, waarbij (mogelijk) de kleur eerst donkerder is en vanaf ca. 1958 (door verschieten van de kleur) wat lichter. Het is echter moeilijk om dit exact vast te stellen, ook door lichtinval van de foto's uit die tijd. Het grasgroen wordt eerst vergezeld met rode biezen, later wordt dit zandgeel en krijgen de treinen aan de kopzijden een gele snor.
Zie ook: Langs de rails: Huisstijl en logo's, N. Spilt tekst: autobussenwebsite.nl

Grijsrijden, gebruikmaking van het openbaar vervoer zonder toereikend vervoerbewijs. Er bestaat ook een truc om met twee OV-chipkaarten goedkoper, maar toch "legaal" per trein te reizen, d.w.z. met normaal in- en uitchecken. Ondanks dat deze truc niet lukt met gesloten poortjes aan het station, raden wij niet aan om deze truc toe te passen, omdat in wezen een geval van oplichting jegens de vervoerder wordt toegepast.
tekst: autobussenwebsite.nl

GTM/GSM, Gelderse Streekvervoer Maatschappij, busmaatschappij van 1929 t/m 1993. Opererend onder verschillende namen waaronder GTM, vanaf 1934 GTW en vanaf 1977 GSM. In 1993 volgt er met de stadsdienst van Arnhem een fusie tot de GVM.

Zie ook: Met de GTW-bus onderweg, P. van der Meer - Uitgeverij De Alk - ISBN 9789059612365
Zie ook: Met de bus mee, deel 3: Van de Marne naar de Meuse, H. Verhoeff - Uitgeverij De Alk - ISBN 9789060133378
Zie ook: Verdere informatie over de GTM
Zie ook: Verdere informatie over de GTW
tekst: autobussenwebsite.nl

GTW, Gelenktriebwagen, serie van elektrische (EMU) en dieselelektrische (DMU) treinstellen met stroomlijnvorm van de Zwitserse fabrikant Stadtler Rail AG. De driedelige¹⁾ variant wordt 2/6 genoemd en de vierdelige¹⁾ heet 2/8. In dienst vanaf 1996, rijdt vanaf 2006 in Nederland. Wordt ingezet bij Arriva, Breng en Veolia. De treinstellen bestaan uit een apart motorrijtuig (aandrijfmodule), rustend op een draaistel. De uiteinden zijn twee stuurstandrijtuigen die op het uiteinde op één draaistel rusten. De uiterlijke huisstijl verschilt per vervoersmaatschappij. Namen die de GTW-treinen hebben zijn Spurt (bij Arriva) en Velios (Veolia).
¹⁾ Het aandrijfrijtuig wordt in deze uitleg als aparte wagon gerekend. Wordt deze niet meegerekend, dan is dit resp. tweedelig en driedelig.
tekst: autobussenwebsite.nl

GVA, Gemeente Vervoerbedrijf Arnhem, busmaatschappij van 1924 t/m 1993. Eerst opererend onder de naam GETA, vanaf 1944 verder als GVA. In 1993 volgt er een fusie met de GSM tot de GVM.
Zie ook: Verdere informatie over dit bedrijf
tekst: autobussenwebsite.nl

Het GVB, voluit het Gemeentevervoerbedrijf, opererend in de stad Amsterdam vanaf 1897, vanaf 2007 als zelfstandig bedrijf. Verzorgt het stadsvervoer per bus, tram en metro. Tussen 1953 en 1976 bestaat het materieel uit blauwe autobussen met carrosserieën van Verheul en Den Oudsten, die gebouwd zijn op chassis van AEC of Kromhout. Vervolgens breekt de aflevering van het wijn- en tomaatrode CSA-materieel aan, wat voortduurt tot ca. 1983. Daarna wordt het materieel weer blauw/wit met materieel van VDL Berkhof en Mercedes-Benz. Fabrikanten zoals Beijnes, Siemens AG, Werkspoor, Düwag, La Brugeoise et Nivelles (Bombardier) en Linke-Hofmann-Busch leveren de stadstrams. Deze laatste maakt ook het materieel M1 t/m M3 van de Amsterdamse metro.

Zie ook: Verdere informatie over dit bedrijf
tekst: autobussenwebsite.nl

Het GVB, voluit het Gemeentelijk Vervoerbedrijf Dordrecht, van 1956 t/m 1968 onder de naam GAD, voluit Gemeentelijk Autobusbedrijf Dordrecht, vanaf 1968 als GVB en vanaf 1990 verder opererend onder de naam Stadsvervoer Dordrecht. Deze blijft tot 2006 actief in Dordrecht, waarna Arriva als gevolg van een openbare aanbesteding het vervoer overneemt. Het wagenpark van het GVB in Dordrecht is voornamelijk oranje van kleur en bevat carrosserieën van Hainje en Den Oudsten. Doordat deze carrosserieën allemaal op verschillende Mercedes-Benz-chassis worden gebouwd, zien deze bussen er anders uit dan in de rest van het land. Als de naam verandert naar Stadsvervoer Dordrecht wordt overgegaan op een standaardkleurenschema lichtgroen/donkergroen.
Zie ook hier (externe link).
tekst: autobussenwebsite.nl

Het GVB, voluit het Gemeentevervoerbedrijf Groningen (vanaf 1994 NV Groninger Vervoerbedrijf), in 1956 afgekort tot GVG; vanaf 1971 wordt overgegaan op GVB als afkorting. Tot 1994 eigendom van de gemeente Groningen, daarna een naamloze vennootschap met de gemeente als enige aandeelhouder. In 1998 wordt het GVB overgenomen door de Amerikaanse vervoerder Vancom, die het daarna weer doorverkoopt aan Arriva. In 1998 wordt de naam NV Arriva Groningen.

Zie ook: Verdere informatie over dit bedrijf
tekst: autobussenwebsite.nl

Het GVG, vanaf 1956 t/m 1971 de afkorting van het Gemeentevervoerbedrijf Groningen, voortzetting van het GTG (Gemeentelijk Trambedrijf Groningen). Na opheffing van de tramlijn bezit de gemeente aandelen in de N.V. GDS die autobusdiensten over de opgeheven tramlijn exploiteert. Eind 1949 worden de tramlijnen ook opgeheven, waarop de dienst verder wordt voortgezet met (trolley-)autobussen. De bussen van het GVG hebben een rode livrei en witte bovenkant. Zie verder bij GVB.
Zie ook: Met de bus mee, deel 3: Van de Marne naar de Meuse, H. Verhoeff - Uitgeverij De Alk - ISBN 9789060133378
tekst: autobussenwebsite.nl

De GVM, voluit de Gelderse Vervoer Maatschappij, busmaatschappij van 1993 t/m 1999. Ontstaan uit een fusie tussen de GSM en de GVA. In 1997 ontstaat er een samenwerking met de TET als voorbereiding op een fusie onder de naam Oostnet. Uiteindelijk zal er in 1999 een fusie komen tot het grotere Connexxion.

Zie ook: Met de GTW-bus onderweg, P. van der Meer - Uitgeverij De Alk - ISBN 9789059612365
tekst: autobussenwebsite.nl

Het GVU, voluit het Gemeentelijk Vervoerbedrijf Utrecht, vervoersbedrijf sinds 1918. Verzorgt de stadsdienst in Utrecht. Namen zijn achtereenvolgens: 1918 GTU (Gemeentetram Utrecht), 1938 GEBRU (Gemeentelijk Energie-, Bus- en Radiobedrijf Utrecht), 1954 GEVU (Gemeentelijk Energie- en Vervoerbedrijf Utrecht) en 1977 GVU (Gemeentelijk Vervoerbedrijf Utrecht). In 2013 wordt het GVU opgeheven en komt het vervoer in handen van U-OV, een merknaam van de BRU (Bestuursregio Utrecht).

Zie ook: Verdere informatie over dit bedrijf
tekst: autobussenwebsite.nl